Fietsen in Paramaribo
Door: Ycvi
Blijf op de hoogte en volg Yvonne
30 Januari 2013 | Suriname, Paramaribo
Mi gudu's (mijn schatjes)!
Suriname: kleine regentijd: december-januari.
Uit betrouwbare bronnen hebben we gehoord dat er eigenlijk bijna geen regen gevallen is afgelopen 2 maanden.
Vandaag, 30 januari, de regentijd is begonnen. Dat geeft mij de perfecte gelegenheid voor een update. Nog nooit in mijn leven heb ik zulke harde regen meegemaakt!! Gelukkig zijn het elke keer redelijk korte buien.
Terwijl in Nederland bekend geworden is dat onze Koningin gaat aftreden aankomende koninginnedag en dat vele zich nu druk maken over een vrije dag die volgend jaar "afgepakt" wordt doordat het koningdag wordt, genieten wij vooral van Paramaribo, Suriname en alle rust die we hier hebben.
We proberen ons nergens druk om te maken. En al lukt dat niet altijd, het lukt ons aardig!
We zijn ondertussen goed "gesetteld" hier in Paramaribo (Parbo). Ons kamertje is ingericht, wassen zijn gedaan, koelkast is gevuld.
We kennen de stad nu redelijk goed, we kunnen in ieder geval zonder een kaart de weg naar huis vinden.
We hebben onze huisgenoot ontmoet, Thomas. Daar zal ik niet te veel over vertellen, maar het is een aparte man van 60.... Leeftijd zegt niks, maar geloof me, een aparte man!
Suriname is warm, het is hier warmer dan op Curaçao, doordat er bijna geen wind staat in de stad. Het weer is niet alleen anders, eigenlijk is alles anders. Curaçao was Nederland met warm weer en mooiere stranden. Op Curaçao hadden we de Albert Heijn en veel Nederlanders om ons heen.
Suriname is cultuur, veel (Chinese) kleine toko's, markten, typische Surinaamse gerechten, blote voeten, schoenen uit in huis, typische bekende maar ook onbekende geuren, oorlogsmonumenten, landschap, etc.
Ik voel me hier ook heel anders als ik op straat loop. Het voelt warmer, ook door het weer, maar ook door de mensen. Ze spreken je aan met "Mi gudu" en dan vooral de oudere generatie. Verder is het eigenlijk niet uit te leggen, het voelt gewoon zo. Hiervoor ben ik op reis, andere culturen leren kennen.
We hebben ondertussen ook fietsen gehuurd, haha wat een hel is dat. Niet het fietsen zelf hoor, dat zijn we niet verleerd en we waren eigenlijk meteen gewend aan het links rijden en de verkeersregels. Maar in Parbo vonden ze het leuk om zoveel mogelijk eenrichtingsverkeer-wegen aan te leggen. Lopend hadden we daar natuurlijk geen last van.
Zo zijn we gisteren naar de oude straat van mama gefietst, de Kwattaweg. Super dichtbij, makkelijke weg, even op de kaart kijken hoe we moeten fietsen. Eigenlijk maar 1 rechte lange weg en we zouden er zijn. Maar ja, dat was nou precies de weg waar de rijrichting de andere kant op was. Dus weer de kaart erbij pakken, zoeken, kijken, nee ook daar kunnen we niet in, andere straat? Ja die wel. Oh maar die straat daarachter mogen we weer niet in. Pfff wat een gedoe. Achteraf super grappig natuurlijk, we hebben weer meer gezien en we hebben nu op de kaart maar pijlen gezet met de rijrichting. Uiteindelijk hebben we de plek gevonden, foto's gemaakt voor mama en we konden die ene rechte lange weg nu naar huis fietsen:)
Lieve lezers, na een downmomentje, ben ik weer helemaal terug! Het gaat goed met me, laat dat duidelijk zijn! Ik geniet, ik geniet! Bedankt voor jullie steuntjes!
We zijn bijna op de helft van onze reis, van het eerste deel van mijn reis. Ik heb mezelf ondertussen als doel gesteld dat als ik dit volhou zonder 'Nederland' te missen, ga ik in mei richting Azië, dan zet ik het 2e deel van mijn reis door. En tot nu toe mis ik Nederland niet! Begrijp me niet verkeerd, ik vind jullie allemaal schatjes en ik kan niet wachten tot ik jullie weer kan knuffelen, ik hou van jullie, jullie zitten in mijn hoofd en in mijn hart. Maar missen doe ik (jullie) niet...
Ik kan niet wachten tot mei, maar eerst deze mooie reis afronden. Maar aan dat afronden wil ik ook nog niet denken, dus ik hou er maar snel over op.
Nog zoveel moois wat we gaan meemaken!
Hakuna matata schatjes!
L.O.V.E.
Yvonne/ Yvon/ Vonn/ Yv/ Yvje...
Suriname: kleine regentijd: december-januari.
Uit betrouwbare bronnen hebben we gehoord dat er eigenlijk bijna geen regen gevallen is afgelopen 2 maanden.
Vandaag, 30 januari, de regentijd is begonnen. Dat geeft mij de perfecte gelegenheid voor een update. Nog nooit in mijn leven heb ik zulke harde regen meegemaakt!! Gelukkig zijn het elke keer redelijk korte buien.
Terwijl in Nederland bekend geworden is dat onze Koningin gaat aftreden aankomende koninginnedag en dat vele zich nu druk maken over een vrije dag die volgend jaar "afgepakt" wordt doordat het koningdag wordt, genieten wij vooral van Paramaribo, Suriname en alle rust die we hier hebben.
We proberen ons nergens druk om te maken. En al lukt dat niet altijd, het lukt ons aardig!
We zijn ondertussen goed "gesetteld" hier in Paramaribo (Parbo). Ons kamertje is ingericht, wassen zijn gedaan, koelkast is gevuld.
We kennen de stad nu redelijk goed, we kunnen in ieder geval zonder een kaart de weg naar huis vinden.
We hebben onze huisgenoot ontmoet, Thomas. Daar zal ik niet te veel over vertellen, maar het is een aparte man van 60.... Leeftijd zegt niks, maar geloof me, een aparte man!
Suriname is warm, het is hier warmer dan op Curaçao, doordat er bijna geen wind staat in de stad. Het weer is niet alleen anders, eigenlijk is alles anders. Curaçao was Nederland met warm weer en mooiere stranden. Op Curaçao hadden we de Albert Heijn en veel Nederlanders om ons heen.
Suriname is cultuur, veel (Chinese) kleine toko's, markten, typische Surinaamse gerechten, blote voeten, schoenen uit in huis, typische bekende maar ook onbekende geuren, oorlogsmonumenten, landschap, etc.
Ik voel me hier ook heel anders als ik op straat loop. Het voelt warmer, ook door het weer, maar ook door de mensen. Ze spreken je aan met "Mi gudu" en dan vooral de oudere generatie. Verder is het eigenlijk niet uit te leggen, het voelt gewoon zo. Hiervoor ben ik op reis, andere culturen leren kennen.
We hebben ondertussen ook fietsen gehuurd, haha wat een hel is dat. Niet het fietsen zelf hoor, dat zijn we niet verleerd en we waren eigenlijk meteen gewend aan het links rijden en de verkeersregels. Maar in Parbo vonden ze het leuk om zoveel mogelijk eenrichtingsverkeer-wegen aan te leggen. Lopend hadden we daar natuurlijk geen last van.
Zo zijn we gisteren naar de oude straat van mama gefietst, de Kwattaweg. Super dichtbij, makkelijke weg, even op de kaart kijken hoe we moeten fietsen. Eigenlijk maar 1 rechte lange weg en we zouden er zijn. Maar ja, dat was nou precies de weg waar de rijrichting de andere kant op was. Dus weer de kaart erbij pakken, zoeken, kijken, nee ook daar kunnen we niet in, andere straat? Ja die wel. Oh maar die straat daarachter mogen we weer niet in. Pfff wat een gedoe. Achteraf super grappig natuurlijk, we hebben weer meer gezien en we hebben nu op de kaart maar pijlen gezet met de rijrichting. Uiteindelijk hebben we de plek gevonden, foto's gemaakt voor mama en we konden die ene rechte lange weg nu naar huis fietsen:)
Lieve lezers, na een downmomentje, ben ik weer helemaal terug! Het gaat goed met me, laat dat duidelijk zijn! Ik geniet, ik geniet! Bedankt voor jullie steuntjes!
We zijn bijna op de helft van onze reis, van het eerste deel van mijn reis. Ik heb mezelf ondertussen als doel gesteld dat als ik dit volhou zonder 'Nederland' te missen, ga ik in mei richting Azië, dan zet ik het 2e deel van mijn reis door. En tot nu toe mis ik Nederland niet! Begrijp me niet verkeerd, ik vind jullie allemaal schatjes en ik kan niet wachten tot ik jullie weer kan knuffelen, ik hou van jullie, jullie zitten in mijn hoofd en in mijn hart. Maar missen doe ik (jullie) niet...
Ik kan niet wachten tot mei, maar eerst deze mooie reis afronden. Maar aan dat afronden wil ik ook nog niet denken, dus ik hou er maar snel over op.
Nog zoveel moois wat we gaan meemaken!
Hakuna matata schatjes!
L.O.V.E.
Yvonne/ Yvon/ Vonn/ Yv/ Yvje...
-
30 Januari 2013 - 22:46
Chantal:
Nou wat een verhaal zeg ;-)
Bij jullie regen en hier hadden we sneeuw
Buien
Nu harde wind niks aan hoor ;)
Nou mis je wel hoor maar geniet er van en ik lees
Je verhaal weer snel
Xxxx Chantal -
30 Januari 2013 - 23:00
Marley Hogeslag :
haaai lieverd!!!!!
Wat heb je het toch vervelend zo aan de foto's te zien ;) ben stik jaloers haha mooi weer van sneeuw gaan wij over naar regen en zit ik met een lekkage wat een pret hier in NL duss kan goed begrijpen dat je het niet mist :) snap precies wat je bedoelt had dat in onze indo tijd ook echt helemaal niet.
volgende week ga ik voor twee weken in snoepriesje naar Thailand :D zal alvast voor je voorproeven :P
Geniet er lekker van en heeel veeel plezier en als je dan terug komt neem dan even dat heerlijke zonnetje mee naar dit koude natte kikkerlandje.
xxxx -
31 Januari 2013 - 08:19
Truus:
Hoi Yvonne
Dit zijn dus de regenbuien waar ik het wel eens over had. Dus nu maar dansen in de regen. Nog veel lol samen.xx mama -
31 Januari 2013 - 09:41
Julia En Yoëll:
Lieve tante,
We kunnen niet wachten tot 17 maart.
Veel kusjes en veel plezier, Julia en Yoëll -
31 Januari 2013 - 09:44
Marianne:
Geniet ervan en we denken veel aan je.
xxx xxx
xxxxxxxxxx
xxxxxxxx
xxxx
x -
31 Januari 2013 - 09:45
Marianne:
dat moest een hartje voorstellen, maar hij zet m anders neer -
31 Januari 2013 - 13:31
Merel:
Geniet er maar lekker van, goed dat je dit doet. Als ik het zo allemaal lees kan ik mezelf wel voor mijn kop slaan, dat ik zelf deze stap nooit heb genomen! Enjoy! En nog bedankt voor t armbandje van Chris!
X
-
01 Februari 2013 - 09:03
Mo:
wat een heerlijk verhaal weer,je maakt nog eens wat mee ,lekker hoor,geniet lekker enne ik mis je wel !!!groetjes aan von en geef haar een dikke knuffel! -
01 Februari 2013 - 11:22
Tante Maudy:
Lieve yvon, wat schrijf je leuk. Mijn verleden komt weer tot leven.Ik kan niet wachten tot je volgende verslag. En niet angstig zijn: er zijn dips en er zijn tops...vooral veel opslaan van wat niet Hollands is!! En fietsen in Sur. is een hele kunst!! Tangboeng.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
