ups and downs

Holaaaa, mio lieve lezers!
Bijna 2weken "onderweg" alweer.

Nu ik weer helemaal uitgebuikt ben van alle kerstmaaltijden, ben ik weer in staat een berichtje te plaatsen.
Kerst op Curacao, kerst in de tropen, kerst op het strand, kerst in mn bikini, kerst in een witte jurk, kerst zonder familie, kerst zonder derde kerstdag, kerst met alleen maar (op bianca na) mensen die ik nog geen week ken. Allemaal nieuw! (Hadden de Maya's toxh gelijk met hun nieuwe tijdperk)
Maar nieuw is leuk, nieuwe dingen zijn uitdagingen en deze uitdagingen zijn me erg goed bevallen. Kerst in de tropen, daar kan ik wel aan wennen! De sfeer moet je alleen niet hebben van de witte sneeuw en het huiselijke gevoel bij de kerstboom, die thuis overigens ook niet stond, maar van de zon die je veel energie geeft en van het witte strand en natuurlijk ook van de sfeer die er in de groep hangt. Iedereen is super lief en aardig en er wordt veel gelachen.
Maar goed, die eerste kerst hier. 1e kerstsdag hebben we gebrunched en overdag lekker bij ons zwembad gehangen. s Avonds met zn 16e gegourmet op het Willeminaplein. Niet zoals thuis natuurlijk, maar in je korte broek en in je hempje buiten in het donker lekker gourmetten heeft ook wel iets.
2e kerstdag wilde we de Christoffelberg beklimmen. Dat betekende 7u in de ochtend in de auto aangezien je vroeg heen moet gaan in verband met de hitte. Half 7 op, maar het was te onzeker of de berg met 2e kerstdag wel open zou zijn. Dus snel weer in ons bedje gekropen. Achteraf maar goed ook, het was warm die dag en Bianca voelde zich niet topfit. Tegen 12u richting Daai Booi baai, in het westen van het eiland gereden. We reden langs een flamingopark met super veel , hoe kan t ook anders, flamingos. De baai was super mooi! Daar lekker gezwommen, gesnorkeld (niet zo mooi jammer genoeg) gevoetbald en met 25 man/vrouw gebarbequed. Die mensen in de baai wisten niet wat ze zagen. En in het donker een mooi kampvuurtje gestookt met kerstmuziek uit de auto op. En jahoor natuurlijk de accu leeg haha. Typisch. Maar goed, alles goedgekomen hoor.
Gisteren voelde Bianca zich echt niet goed, koorts en erge pijn in dr rug. We wilde eigenlijk de stad on maar dat hebben we maar niet gedaan. Hele dag op bed gelegen met koude rillingen, terwijl het de warmste dag van ons verblijf hier was. Dokter gebeld en met 3 huisgenootjes richting de stad (toch nog de stad in dus hihi) naar de dokter. Daar bleek het iets met dr nieren te zijn, maar wat precies moest nog even bepaald worden door een bloed en urinetestje. Dat hebben we vandaag even gedaan, de uitslag was ook snel bekend, wat echt super goed geregeld is hier. Ze heeft een ontsteking vanuit haar blaas richting haar nieren. Ze slikt nu antibiotica, hopelijk werkt dat.

Gisteren is officieel begonnen met het einde van het jaar. Er wordt hier vuurwerk afgestoken, daar wordt je bang van. Die knallen hier zijn zo ongelovelijk hard, dat is niet in woorden uit te drukken. Maar om jullie een beetje een plaatje te geven. Toen ik die knallen hoorde, plaatste ik mezelf in een oorlogsgebied. Ik voelde me een kind op de gazastrook die niet wist wat hem overkwam. Nu kan ik me pas een voorstelling maken hoe het zou zijn om (als kind) te leven in oorlogsgebied. Wat een hell!! Gelukkig is dit geen oorlogsgebied en heb ik oordoppen mee. Kom maar op met dat nieuwe jaar.

Deze week was dus een weekje van ups and downs en dan voornamelijk voor Bie.
Ik moet zeggen dat ik deze week geen familie gemist heb met kerst. Of dat nu komt omdat het niet heel lang geleden is dat ik jullie nog gezien heb, of omdat we geskyped hebben of omdat ik me er al op ingesteld had, Ik weet het niet. Ik merk dat ik samen zijn belangrijk vind met kerst en samen zijn we hier. En ik denk sowieso aan jullie!! Maar echt echt echt missen doe ik (nog) niet. (Gelukkig)!

Lieve schatjes van me, ik hoop dat jullie ook een fijne warme kerst hebben gehad!
Ik wil jullie alvast een super fijne jaarwisseling wensen!

Heel veel liefs!!

Ps. Fotos volgen