Ongelukkigheid verslagen
Door: Ycvi
Blijf op de hoogte en volg Yvonne
17 September 2013 | Thailand, Ko Pha Ngan
Sawadika!
Hier lig ik dan in een hangmat, net wakker geworden bij een couchsurfplek waar Kim op een paar kussens op de grond en ik in een hangmat buiten heb geslapen op het eiland Phangan in Thailand. Pijntjes overal, dus vandaag, met een ervaring rijker, opzoek naar een nieuwe plek om te slapen.
Drie weken Thailand samengevat:
Van gelukzaligheid naar benauwd naar verveling naar angt naar opluchting naar doodongelukkig naar gelukkig.
Gelukzaligheid omdat ik weer met Kim ben.
Benauwd omdat Bangkok een benauwende stad is met veel verkeer.
Verveling omdat ik 2 dagen heb leren mediteren, maar geforceerd mediteren werkt verveling bij me op.
Angst omdat ik 5dagen achterop een scooter door allerlei onwijs mooie plekjes gereden ben.
Opgelucht omdat ik eindelijk echt de knoop heb doorgehakt om langer te blijven.
Doodongelukkig omdat ik zo nodig 2 dagen stil moest zijn om dat van mijn Bucketlist af te kunnen strepen.
Gelukkig omdat ik weer "mag" praten, ik de liefste vrienden heb, we eindelijk echt zon, zee, strand en palmbomen hebben gezien en ik op een mooi plekje op de aarde ben (Ko Phanang)
De 3 weken zijn echt voorbij gevlogen! We hebben zoveel gezien en meegemaakt!
Angstige dingen, minder mooie dingen, mooie dingen, herinneringen gedeeld, toekomst gedeeld, gelachen, gehuild en gehuild van het lachen.
5dagen achterop de scooter was wel een van de hoogtepunten tot nu toe. Hoeveel spierpijn overal ik ook had van het gespannen achterop zitten. Hoeveel pijn ik ook in mijn billen had van de lange tochten.
5 dagen, ruim 900km op een scooter het noorden van Thailand door samen met -natuurlijk- Kim, Emile en Woody.
Wow! Ik ben nog steeds onder de indruk van de hoeveelheid honden er hier zijn (heel veel Shi-tzu hondjes- mijn hondje-), van het uitzicht (waar ik waarschijnlijk nog het meeste van heb kunnen zien achterop), van Kim haar rijkwaliteiten en van de drugssmokkel die we bij de grens van Myanmar en Thailand hebben mogen aanschouwen.
Een ervaring die ik voor geen goud had willen missen!
Vele korte gesprekken met Kim hebben me -mijn eigenlijk al genomen- besluit doen bevestigen.
Ik ga langer blijven!!
Hoogstwaarschijnlijk zal ik in de lente van 2016 weer terugkeren naar Nederland.
Ik vind het super spannend, ik mis iedereen nu wel een klein beetje, maar ik heb er toch vooral heel, HEEL veel zin in!
Ik leef mijn droom!
Dat ik iedereen toch wel een beetje mis bleek vooral toen ik "2 dagen" stil was. Dat stond in ieder geval zo op mijn Bucketlist.
Wat een hel! Doodongelukkige dagen waren het voor mij en ik heb het niet af kunnen maken. Ik wil niet iets doen wat me ongelukkig maakt als ik op hetzelfde moment iets kan doen wat me wel gelukkig maakt. Praten! Praten met Kim, die kostbare tijd moet ik niet verspillen door stom mijn mond te houden.
Verschrikkelijk om iets te willen zeggen maar het niet kan. Het kan wel, maar ik wil het niet. Uiteindelijk was mijn geest sterk genoeg om te besluiten om er niet mee door te gaan.
Nog ruim een week te gaan, toegeven aan de zee, het zand en wat feestjes. Oh wat heb ik zin om te dansen!
En hopelijk mijn tijd in Thailand eindigen met een dikke knuffel van Surii en Joe:)
Nog ruim een week te gaan, wat zal ik Kimmerd gaan missen!
Geen diepe nachtenlange spontane gesprekken, geen steunpilaar, niet iemand die ik face to face alles kan vertellen en geen echte knuffels meer...
De komende week ga ik hier nog extra van genieten. Extra genieten van Kim die de komende week even al mijn vrienden-, vriendinnen- , familie-, en vooral de Kimrollen op zich mag nemen voor de komende 2,5 jaar.
Ik ga het doen mensen!
Tot 2016!
Love
Vonn.
Hakuna matata.
Hier lig ik dan in een hangmat, net wakker geworden bij een couchsurfplek waar Kim op een paar kussens op de grond en ik in een hangmat buiten heb geslapen op het eiland Phangan in Thailand. Pijntjes overal, dus vandaag, met een ervaring rijker, opzoek naar een nieuwe plek om te slapen.
Drie weken Thailand samengevat:
Van gelukzaligheid naar benauwd naar verveling naar angt naar opluchting naar doodongelukkig naar gelukkig.
Gelukzaligheid omdat ik weer met Kim ben.
Benauwd omdat Bangkok een benauwende stad is met veel verkeer.
Verveling omdat ik 2 dagen heb leren mediteren, maar geforceerd mediteren werkt verveling bij me op.
Angst omdat ik 5dagen achterop een scooter door allerlei onwijs mooie plekjes gereden ben.
Opgelucht omdat ik eindelijk echt de knoop heb doorgehakt om langer te blijven.
Doodongelukkig omdat ik zo nodig 2 dagen stil moest zijn om dat van mijn Bucketlist af te kunnen strepen.
Gelukkig omdat ik weer "mag" praten, ik de liefste vrienden heb, we eindelijk echt zon, zee, strand en palmbomen hebben gezien en ik op een mooi plekje op de aarde ben (Ko Phanang)
De 3 weken zijn echt voorbij gevlogen! We hebben zoveel gezien en meegemaakt!
Angstige dingen, minder mooie dingen, mooie dingen, herinneringen gedeeld, toekomst gedeeld, gelachen, gehuild en gehuild van het lachen.
5dagen achterop de scooter was wel een van de hoogtepunten tot nu toe. Hoeveel spierpijn overal ik ook had van het gespannen achterop zitten. Hoeveel pijn ik ook in mijn billen had van de lange tochten.
5 dagen, ruim 900km op een scooter het noorden van Thailand door samen met -natuurlijk- Kim, Emile en Woody.
Wow! Ik ben nog steeds onder de indruk van de hoeveelheid honden er hier zijn (heel veel Shi-tzu hondjes- mijn hondje-), van het uitzicht (waar ik waarschijnlijk nog het meeste van heb kunnen zien achterop), van Kim haar rijkwaliteiten en van de drugssmokkel die we bij de grens van Myanmar en Thailand hebben mogen aanschouwen.
Een ervaring die ik voor geen goud had willen missen!
Vele korte gesprekken met Kim hebben me -mijn eigenlijk al genomen- besluit doen bevestigen.
Ik ga langer blijven!!
Hoogstwaarschijnlijk zal ik in de lente van 2016 weer terugkeren naar Nederland.
Ik vind het super spannend, ik mis iedereen nu wel een klein beetje, maar ik heb er toch vooral heel, HEEL veel zin in!
Ik leef mijn droom!
Dat ik iedereen toch wel een beetje mis bleek vooral toen ik "2 dagen" stil was. Dat stond in ieder geval zo op mijn Bucketlist.
Wat een hel! Doodongelukkige dagen waren het voor mij en ik heb het niet af kunnen maken. Ik wil niet iets doen wat me ongelukkig maakt als ik op hetzelfde moment iets kan doen wat me wel gelukkig maakt. Praten! Praten met Kim, die kostbare tijd moet ik niet verspillen door stom mijn mond te houden.
Verschrikkelijk om iets te willen zeggen maar het niet kan. Het kan wel, maar ik wil het niet. Uiteindelijk was mijn geest sterk genoeg om te besluiten om er niet mee door te gaan.
Nog ruim een week te gaan, toegeven aan de zee, het zand en wat feestjes. Oh wat heb ik zin om te dansen!
En hopelijk mijn tijd in Thailand eindigen met een dikke knuffel van Surii en Joe:)
Nog ruim een week te gaan, wat zal ik Kimmerd gaan missen!
Geen diepe nachtenlange spontane gesprekken, geen steunpilaar, niet iemand die ik face to face alles kan vertellen en geen echte knuffels meer...
De komende week ga ik hier nog extra van genieten. Extra genieten van Kim die de komende week even al mijn vrienden-, vriendinnen- , familie-, en vooral de Kimrollen op zich mag nemen voor de komende 2,5 jaar.
Ik ga het doen mensen!
Tot 2016!
Love
Vonn.
Hakuna matata.
-
17 September 2013 - 08:36
Tineke Booten :
Lieve Yvonne .
Ik was al een klein beetje voorbereid dat je langer weg zal blijven maar toch ...
Natuurlijk netzoals jij ons mist missen wij jou ook , maar dit wordt een beetje vergoed door de verslagen die we van je krijgen waar we niets anders van kunnen maken dan dat Jij Gelukkig bent (soms even niet ) , en dat is heel belangrijk . Volg je hart en ga deze week nog dubbel hard genieten samen .
Heel heel veel plezier, geluk en een hele dikke knuffel vanuit h h waard . -
17 September 2013 - 17:32
Britt:
eeeee wat flik jij nou:P je bedoelt dat je mei 2014 terug komt naar Duitsland ( voor een vakantie met Britt:P+ 4 opa's) en dan lekker tot 2016 wegblijft!!!!! misschien dat ik je nog kom opzoeken. ik heb ook plannen gemaakt om dit jaar nog 2/3 maanden weg te gaan :) mooie verhalen hoor! ik heb nog 1 vraag haha...ben je al naar de kapper geweest:P? xx -
17 September 2013 - 20:27
Jose Van Den Oort :
Hoi Yvonne!
Wat 'n avontuur weer, zeg! Ik geniet ervan, hoor! Ik vind, dat je maar veel lef hebt, hoor, dat je zoveel meemaakt! Fantastisch! Doe maar wat je wilt, hoor! En geniet ervan! Good luck with your bucketlist! Ik kijk uit naar je volgende verslag!! Lieve groetjes, Jose -
17 September 2013 - 23:27
Kim Inholland:
Lieve Yv,
Wat een verhaal weer! Mooie ervaringen allemaal. En tja, mediteren valt niet mee! Goed dat je je hart hebt gevolgd en bent gestopt, dat is de hele intensie van mediteren: je hart volgen. Volgens mij heb jij daar geen meditatie voor nodig, maar beschik jij van nature over die kwaliteit. Je bent een kanjer hoe je het allemaal doet en ik vind je vooral super stoer. Ben inmiddels wel nieuwsgierig wat er nog meer op jouw bucket lijst staat?? Gauw even skypen?? Geef jij maar aan wanneer het lukt qua tijd en internet. Geniet eerst nog maar even van je tijd met Kim!
Veel liefs Kim -
19 September 2013 - 18:01
Ria:
He yvonne
Twee dagen je mond dicht houden is niet iets wat ik me kan voorstellen bij jou,en dat klopt dus ook.Maar jeetje wat blijf jij lang weg,ik ken hier iemand die dat helemaal niet leuk vind,haha.Maar volg je hart en geniet dat kan niemand je meer afpakken.Groetjes Ria
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
