Het harde leven van een backpacker
Door: Ycvi
Blijf op de hoogte en volg Yvonne
15 Mei 2013 | Maleisië, Kuala Lumpur
Lieve allemaal,
Wederom weer lieve berichtjes. Dank jullie wel. Kunnen jullie misschien een hintje geven als jullie een reactie plaatsen? Van wie het komt? Ik ken namelijk meerdere mensen met dezelfde namen;) Alvast bedankt.
Nog steeds alles goed hier trouwens!
Ik neem je even mee in mijn nieuwe leventje.
Van Cameron Highlands naar het noorden van land, Kuala Besut, waar de boot naar het eiland zal vertrekken.
Ik zit in een minivan samen met nog 7 anderen en de chauffeur. We rijden naar beneden, we rijden weer omhoog, bocht naar links en snel weer naar rechts. Links een stijle berg, rechts de afgrond. Ik zit gelukkig links in het busje. Vliegoordoppen in en opzoek naar de horizon. Na een uur rijden wordt de weg steeds beter, steeds rechter, oordoppen kunnen we uit. Nu links een fantastisch uitzicht over het landschap van Maleisië, bergen in de verte met op de top de wolken. Een diep dal met wat huisjes maar vooral bomen en gras (denk ik). We stoppen om te plassen, de eerste "Franse" toilet.
We rijden verder, ik slaap een beetje en we stoppen om over te stappen op een ander busje en andere chauffeur. Ik ga nog even plassen voor de zekerheid.
We rijden verder, het landschap veranderd van bomen naar palmbomen, heel veel palmbomen. Ik moet weer plassen... De weg is wel oke, maar beetje hobbelig wat niet echt bevoordelijk is voor de blaas. Ondertussen rijden we verder en veranderd het landschap weer naar bomen en bergen. Maar dit zijn weer andere bomen. Deze bomen staan op een stijle berg (denk aan de Voltzberg in Suriame) Ik had even een sincefiction -avatar, lord of the rings- momentje, super super mooi. Maar nog steeds moet ik plassen. Ik zie kleine riviertjes en electriciteitspalen tussen de bomen en bergen en uiteindelijk een straatje langs de weg met "huisjes" verschijnen. We komen dichterbij een plasbestemming, nee toch niet, shit!
Het landschap veranderd weer, nu deelt het alles, palmen, bomen, huisjes, rivieren, gras en bergen.
Yes hij remt af, gaan we plassen?? Nee, er reed gewoon een autootje voor ons... Moet je ook al plassen?
Toch maar even vragen aan de chauffeur wanneer we gaan stoppen, nog 23 minuten... Oeii, niet aan denken, dan maar even mee playbacken met mijn muziek terwijl er weer palmen verschijnen, niks anders dan palmbomen.
Maar nog geen 5 liedjes verder, tankstation?! Of ben ik nou aan het hallucineren net als in de woestijn?? Nee we gaan echt stoppen! Ik kan plassen! Voel jij hem ook? De opluchting?! :D
We rijden weer verder, nog een uurtje/1,5 uur te gaan tot de boot.
Ik ga maar weer verder met het meeplaybacken met mijn muziek, dat was wel goed bevallen.
Eenmaal bij de boot aangekomen, moet ik kiezen naar welk eiland en welk strand ik wil. Ik kies: Pulau Perhentians Kecil (kleine) Longbeach, waarom? Kecil schijnt het backpackerseiland te zijn en longbeach, tja geen idee, ingeving. op de pier vraag ik hoe lang de boottocht gaat duren, half uurtje. Zal ik mijn reispillen nemen? nee, ik doe het niet, dit red ik wel denk ik. Eenmaal op de boot blijkt de zee toch wat heftiger te zijn... goed naar de horizon blijven kijken dus! Naast me in de boot zit een local, door de heftige golven schuift hij steeds meer mijn kant op, hij zit bijna bij me op schoot. Tegenover me zit een Canadese man, hij lacht zich kapot om de hoge golven en het feit dat de lokale jongeman lekker tegen me aankroop. Ik wil wat Maleis leren, dus ik stel wat vragen aan de local, hij snapt er niks van. De Canadees vraagt het aan een andere local, ook die snapt er niks van. Dan praten wij maar wat... Fred, de Canadees is ook alleen en aangezien ik hoorde dat je alleen bungalows en chalets kan "huren" op het eiland besluiten we samen opzoek te gaan.
Om half 7 arriveren we dan eindelijk op het mooiste eiland van Maleisië. Het is hoogseizoen, zaterdagavond, het strand lag vol mensen en er was geen slaapplek te vinden. 35 graden, tassen om en moeilijk lopen in het zand. Had ik nou maar van te voren iets geregeld! Ik met mijn backpackers mentaliteit... Misschien wordt het een nachtje strand?
De locals op het eiland zijn wel lief, we mogen onze tassen even achterlaten om verder te zoeken en als we echt niks kunnen vinden, dan mogen we boven een kroeg slapen (geen muren, wel een dak).
We lopen verder en we komen een Franse dame tegen, Aurelie. Geirriteerd om het feit dat ze niks kon vinden. Het is meant to be, want we lopen verder en bij de eerste de beste plek vinden we een betaalbare bungalow voor 3 personen in,ik denk het meest afgrijzelijke, bungalowpark van het eiland. Maar hè, we hebben wat en we slapen daar alleen maar...
Spullen in de kamer gooien, bikini aan en ik geniet van het heerlijke warme zeewater.
Nu is het tijd om van het eiland te genieten!!
En dat doe ik! 3,5 dag genieten van geen internet, het warme zeewater, het zand tussen mijn tenen, het onderwaterleven, het hete weer, de stormen en de mensen op en van het eiland! Liefde!
Na de 3,5 dag Pulau Perhentian stap ik samen met Aurelie in de bus naar Kuala Lumpur. 9 uur rijden, 6 uurtjes slapen.
In Kuala Lumpur heb ik weer internet, mijn vlucht geboekt naar Borneo waar ik de 17e zal aankomen. Super veel zin in!
Hakuna matata!
Veel liefde voor jullie van mij!
Kuss
Wederom weer lieve berichtjes. Dank jullie wel. Kunnen jullie misschien een hintje geven als jullie een reactie plaatsen? Van wie het komt? Ik ken namelijk meerdere mensen met dezelfde namen;) Alvast bedankt.
Nog steeds alles goed hier trouwens!
Ik neem je even mee in mijn nieuwe leventje.
Van Cameron Highlands naar het noorden van land, Kuala Besut, waar de boot naar het eiland zal vertrekken.
Ik zit in een minivan samen met nog 7 anderen en de chauffeur. We rijden naar beneden, we rijden weer omhoog, bocht naar links en snel weer naar rechts. Links een stijle berg, rechts de afgrond. Ik zit gelukkig links in het busje. Vliegoordoppen in en opzoek naar de horizon. Na een uur rijden wordt de weg steeds beter, steeds rechter, oordoppen kunnen we uit. Nu links een fantastisch uitzicht over het landschap van Maleisië, bergen in de verte met op de top de wolken. Een diep dal met wat huisjes maar vooral bomen en gras (denk ik). We stoppen om te plassen, de eerste "Franse" toilet.
We rijden verder, ik slaap een beetje en we stoppen om over te stappen op een ander busje en andere chauffeur. Ik ga nog even plassen voor de zekerheid.
We rijden verder, het landschap veranderd van bomen naar palmbomen, heel veel palmbomen. Ik moet weer plassen... De weg is wel oke, maar beetje hobbelig wat niet echt bevoordelijk is voor de blaas. Ondertussen rijden we verder en veranderd het landschap weer naar bomen en bergen. Maar dit zijn weer andere bomen. Deze bomen staan op een stijle berg (denk aan de Voltzberg in Suriame) Ik had even een sincefiction -avatar, lord of the rings- momentje, super super mooi. Maar nog steeds moet ik plassen. Ik zie kleine riviertjes en electriciteitspalen tussen de bomen en bergen en uiteindelijk een straatje langs de weg met "huisjes" verschijnen. We komen dichterbij een plasbestemming, nee toch niet, shit!
Het landschap veranderd weer, nu deelt het alles, palmen, bomen, huisjes, rivieren, gras en bergen.
Yes hij remt af, gaan we plassen?? Nee, er reed gewoon een autootje voor ons... Moet je ook al plassen?
Toch maar even vragen aan de chauffeur wanneer we gaan stoppen, nog 23 minuten... Oeii, niet aan denken, dan maar even mee playbacken met mijn muziek terwijl er weer palmen verschijnen, niks anders dan palmbomen.
Maar nog geen 5 liedjes verder, tankstation?! Of ben ik nou aan het hallucineren net als in de woestijn?? Nee we gaan echt stoppen! Ik kan plassen! Voel jij hem ook? De opluchting?! :D
We rijden weer verder, nog een uurtje/1,5 uur te gaan tot de boot.
Ik ga maar weer verder met het meeplaybacken met mijn muziek, dat was wel goed bevallen.
Eenmaal bij de boot aangekomen, moet ik kiezen naar welk eiland en welk strand ik wil. Ik kies: Pulau Perhentians Kecil (kleine) Longbeach, waarom? Kecil schijnt het backpackerseiland te zijn en longbeach, tja geen idee, ingeving. op de pier vraag ik hoe lang de boottocht gaat duren, half uurtje. Zal ik mijn reispillen nemen? nee, ik doe het niet, dit red ik wel denk ik. Eenmaal op de boot blijkt de zee toch wat heftiger te zijn... goed naar de horizon blijven kijken dus! Naast me in de boot zit een local, door de heftige golven schuift hij steeds meer mijn kant op, hij zit bijna bij me op schoot. Tegenover me zit een Canadese man, hij lacht zich kapot om de hoge golven en het feit dat de lokale jongeman lekker tegen me aankroop. Ik wil wat Maleis leren, dus ik stel wat vragen aan de local, hij snapt er niks van. De Canadees vraagt het aan een andere local, ook die snapt er niks van. Dan praten wij maar wat... Fred, de Canadees is ook alleen en aangezien ik hoorde dat je alleen bungalows en chalets kan "huren" op het eiland besluiten we samen opzoek te gaan.
Om half 7 arriveren we dan eindelijk op het mooiste eiland van Maleisië. Het is hoogseizoen, zaterdagavond, het strand lag vol mensen en er was geen slaapplek te vinden. 35 graden, tassen om en moeilijk lopen in het zand. Had ik nou maar van te voren iets geregeld! Ik met mijn backpackers mentaliteit... Misschien wordt het een nachtje strand?
De locals op het eiland zijn wel lief, we mogen onze tassen even achterlaten om verder te zoeken en als we echt niks kunnen vinden, dan mogen we boven een kroeg slapen (geen muren, wel een dak).
We lopen verder en we komen een Franse dame tegen, Aurelie. Geirriteerd om het feit dat ze niks kon vinden. Het is meant to be, want we lopen verder en bij de eerste de beste plek vinden we een betaalbare bungalow voor 3 personen in,ik denk het meest afgrijzelijke, bungalowpark van het eiland. Maar hè, we hebben wat en we slapen daar alleen maar...
Spullen in de kamer gooien, bikini aan en ik geniet van het heerlijke warme zeewater.
Nu is het tijd om van het eiland te genieten!!
En dat doe ik! 3,5 dag genieten van geen internet, het warme zeewater, het zand tussen mijn tenen, het onderwaterleven, het hete weer, de stormen en de mensen op en van het eiland! Liefde!
Na de 3,5 dag Pulau Perhentian stap ik samen met Aurelie in de bus naar Kuala Lumpur. 9 uur rijden, 6 uurtjes slapen.
In Kuala Lumpur heb ik weer internet, mijn vlucht geboekt naar Borneo waar ik de 17e zal aankomen. Super veel zin in!
Hakuna matata!
Veel liefde voor jullie van mij!
Kuss
-
15 Mei 2013 - 06:40
Nonnie:
I love The story, enjoy lady. Kan je wel alvast zeggen. Ik heb 2 sollicitaties komende week;) -
15 Mei 2013 - 06:59
Kimmerd:
Hey lieverd,
Die plasstuiten moeten op hè,..
Ideale gelegenheid om die tijdens een busreis te gebruiken.
Heel veel dikke knuffels! Tot in kuala lumpur!
Kus kimmerd -
15 Mei 2013 - 08:13
Lindsay V. K :
Hee yv!!
Iedere keer als je een verhaal schrijft geniet ik van je verhalen! Ga zo door:)!!
Veel liefs xxx lindsay -
15 Mei 2013 - 08:38
Chantal :
Hee Yvon
Nou wat leuk om
Je verhaal te lezen
En volgens mij geniet je enorm
Tot snel bij je andere verhaal
Xxxx Chantal
-
15 Mei 2013 - 08:52
Danique:
Wat een heerlijk leventje Yvon! Heb weer genoten van je reisverslag!:)
Liefs Danique -
15 Mei 2013 - 09:32
Jose Van Den Oort:
Fijn, om zo op de hoogte te blijven! Maar....ben maar voorzichtig, meisje! Dat je zomaar je bagage bij vreemde mensen achterlaat, lijkt me wel wat eng, hoor! Wel fijn, dat je zo van alles kunt genieten. Je hebt lef, hoor! Ik neem m'n petje voor je af! Heel veel plezier op Borneo! Groetjes! -
15 Mei 2013 - 09:43
Yani:
<3 -
15 Mei 2013 - 09:48
Bianca:
Hee lieverd!
Ik zit hier nu op mijn kantoor breeduit te glimlachen om je verhaal, want ja mijn "grote mensen leven" is toch echt weer begonnen. Geen zon, zee, strand, bergen en bus/boot toctjes meer voor mij. Gelukkig kan ik lekker met jou meegenieten van alles wat je meemaakt. De busreis deed me denken toen we vanuit de jungle naar de stad reden in Suriname, en ik zag onze 'sfeerbeheer' act weer helemaal voor me. En het plassen.. tja. dat zal ik niet hieronder zetten (Barcelona). Geniet ervan en ontmoet veel leuke mensen die ook een beetje op je passen ;)
Liefs en een hele dikke kus, Biet -
15 Mei 2013 - 09:58
Ilse IL:
Hee lieve Yvonne!
Wat super leuk om je verhalen zo te lezen en wat fijn ook dat je zo snel nieuwe mensen ontmoet. Word wel een klein beetje jaloers zo hoor ;)
Goeie reis naar Borneo, lekker genieten he!
Dikke knuffel x -
15 Mei 2013 - 12:24
Kiminholland:
Wouw weer een mooi verhaal. Hier nog steeds geen zomer hoor dus je mist niks.
Enjoy enjoy enjoy!!!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
