Ups and downs Downunder

Good day!!

Alweer 13 dagen onderweg met de auto door Australië, tijd voor een update dacht ik zomaar.
Zaterdag 18 januari zijn Danique en ik helemaal georganiseerd met een nieuw ingebouwd bed in de auto op pad gegaan. We hebben afscheid genomen van Debbie, Bernie, Chloe en Jim en toen was het tijd om het avontuur weer op te zoeken. Hoe gaat het zijn om met Danique te reizen, zal het goed gaan, zullen we elkaar kunnen uitstaan 24/7, misschien wel een jaar lang? Who knows?
Van Wagga Wagga naar Cootamundra naar Yass waar ons eerste nachtje in de auto slapen een feit werd.
Onze vakantie ingeluid met een borrreltje in een heerlijk schijnend zonnetje die ons 43graden bracht. Gelukkigheid bij mij.

De gelukkigheid was de dag erna wel iets afgezakt.... dag 2 van de roadtrip 2.0 en het lampje van de accu bleef maar branden... shit! Wat nu? Danique heeft het even gegoogled en ik belde mijn oom, waarschijnlijk laad de accu niet en dat betekent niet veel goeds. Mijn oom zei dat als de dynamo stuk was, we misschien nog een kilometertje of 150 konden rijden. Hij raadde ons aan om naar een tankstation (natuurlijk was het zondag en dus waren de garages dicht) te rijden en daar te vragen of ze het voltage konden meten zodat we wisten of het de dynamo was. Ja, moeilijk verhaal, maar wij leren in ieder geval een hoop over auto's;).
Bij de 2 tankstationnen waar we geweest zijn stonden Indiërs, die echt geen idee hadden waar we het over hadden.
Op de gok en op goed geluk hebben we het gehaald tot de hoofdstad Canberra, waar we wilde overnachten. Met nog een gelukje, we reden de verkeerde straat in vlakbij de camping en daar stond de Australische wegenwacht op ons te wachten. Het moest zo zijn, 2 giechelende meisjes, onschuldig vragen of hij ons kon helpen. Om een lang verhaal wat korter te maken, de dynamo was inderdaad stuk en de volgende ochtend kwam iemand dit grapje maken. Gelukkigheid weer terug?
Met ervaring en kennis rijker en wat geld armer zijn we Canberra wel even gaan verkennen. Canberra, de stad die ze jaren geleden gebouwd hebben zodat het de hoofdstad kon worden... een stad voor zakenmensen, voor cultuur (vele musea) en parlementsdingen. Groots opgezet en bijna geen kip te bekennen, toch een check op het lijstje.
En dan nog een check: het hoogste punt van Australië beklommen, mount Kosciuzko, yeah! 22km op en af, op en af gehiked tot we erbij neervielen in ons eigen gemaakte bedje in de auto. Wat een dag, wat een hike, wat een uitzichten met wat sneeuw op de topjes (we waren dan ook in de Snowy mountains, de enige plek in Australië waar je in de winter kan skiën).

We hebben in de eerste week dus al wat dalen en pieken gehad, met als afsluiting zon, zee en strand en een super leuke camping tussen de Ozzies die ons maar "raar" vonden dat we in de auto sliepen:) Mijn campinggevoel van vroeger was weer terug, praatje maken met de buren en bij de douche en de afwas. De Ozzielifestyle beter leren kennen en een fijne Australiaday gevierd op het strand. Top eerste week met een fijne reismaat!

Week 2 stond vooral in het teken van strand en National parks. Wat hebben we mooie plekjes ontdekt hier langs de kust. De kustlijn is amazing!
In Potato point gedanst op de rotsen.
In Batemans Bay een lieve familie ontmoet tijdens onze lunch, met taart in ons buik en een fles wijn en Kitkat als cadeautjes stapte we de auto weer in.
In Pebbly beach camperen tussen de kangaroes, lizards, bos en naast het strand onder de sterrenhemel. In Berrara een lekkere zandstorm gehad, in Hyams beach op het witste zandstrand ter wereld (schijnt) gelegen. Ontbijten en dinneren op het strand en lunchen op de meest awesome plekjes. De week waarin we begonnen zijn met onze workout.
De week met ook een dalletje waar ik eigenlijk best om kan lachen: een tempel willen bezoeken en er dan achter komen dat het Chinees nieuwjaarsdag is en dus 1,5uur op zoek moet gaan voor een parkeerplaats en dan uiteindelijk geïrriteerd wegrijden. Tja, het was ook mooi van buiten... hoe krijgen we het toch voor elkaar?

2 weken vol -plas in de broek- humor, kou, hitte, zon, wind, hoogtepunten en dieptepunten, serieuze gesprekken, onhandigheidjes, sterren, stranden, zonsondergangen, blondere haren en zo'n 1500km op de teller.
Op naar nog veel meer veilige kilometers en awesome, amazing plekjes met Danique, Dan, Dani, Nique, Daan of Danni. Can't wait!

SMILE DANCE LAUGH LIVE!

Lots of love
Yvon

Ps. Happy birthday to my buddy Chris, 2 jaar alweer:)