Cambodia's backpack.

ENGLISH BELOW
------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Daar zat ik dan, in een stoel die aan de boom hangt, op een heel rustig eiland, de blauwe zee voor mijn neus, zand onder mijn voeten, met een boek over de geschiedenis van Cambodja. Het land met een heftige geschiednis, nog geen 40 jaar geleden, genaamd de Khmer Rouge.
Voor me begon de dag met de zon die opkwam, Cambodjanen komen met een bootje spullen, eten en drinken brengen. Locals beginnen met werken en toeristen worden langzaam wakker en wandelen of rennen langs het strand. Maar ik zit voornamelijk in mijn boek.
Afgelopen twee weken heb ik verschillende keren de nasleep van deze Pol Pot regime onder ogen "moeten" komen.
Deze man, Pol Pot, kwam in de jaren 70 aan de macht en vond dat iedereen gelijk moest zijn. Wat betekende dat iedereen het plattelandsleven moest leven. Mensen uit de stad werden naar het platteland gedreven, iedereen die "rijk" was, intelligent of voor de overheid werkte werden slaven en/of vermoord.
De eerste keer dat deze gebeurtenis mij onder ogen kwam was in Battambang waar je de skeletten in een grot zag liggen. Het idee dat je in die grot staat en omhoog kijkt, wetende dat dat gat waar je de lucht door kan zien, zo'n 30 meter boven je, het randje is waar de mensen vanaf gegooid zijn. Kinderen, mannen,vrouwen.... Verschrikkelijk! En die lichaamsresten zijn bewaard en in een glazen kast geplaatst.

Maar wat mij echt heel erg aangreep was het verhaal van onze túk-túk chauffeur in Pursat. Hij heeft als 10jarig jongetje de oorlog overleeft maar is zijn vader en zijn broers en zus verloren. Zijn vader zat in het leger (van de oppositie eigenlijk) en is vermoord door de Khmer Rouge. Als slaven werden ze behandelt en ze aten alles wat ze maar konden bedenken om te overleven. Hij heeft gezien hoe zijn vader gemarteld werd en hoe hij "wegliep" tussen de soldaten om nooit meer terug te keren. Hij heeft de Khmer Rouge moeten vertellen dat zijn vader jaren geleden uit een palmboom is gevallen en overleden is om zichzelf te kunnen beschermen. Want als kind van een man die voor de overheid werkte was het lot ook al bepaald.
Ik besefte me toen hij ons zijn verhaal vertelde, nu 40 jaar later, hoe dichtbij het allemaal was.

Naast deze afschuwelijke geschiedenis heeft Cambodja zeker ook heel veel moois te bieden.
Het 7e wereldwonder Angkor Wat is te vinden in Siem Reap waar voor Chris (vriend van thuis) en mij ons Cambodja avontuur begon. Angkor Wat is de grootste tempel in een stad met nog honderden andere grote en kleine tempels. Erg indrukwekkend om daar in, voor, achter, tussen te kunnen staan. Ik voelde me nog kleiner dan ik al ben. Wat een precisie zit er in deze gebouwen. Verhalen worden via muur graveringen verteld. Alles wat er staat is met mensenhanden gemaakt en in elkaar gezet zonder cement, maar ook met behulp van olifanten.

In Kompong Luong hebben we een bezoekje gebracht aan een drijvend dorp. Wat een uitvinding. Dit is zoals het al zegt een heel dorp op het water. Van een bar, een tankstation tot gewoon een huis, een tempel of een kerk. Alles gebeurt hier met bootjes.
In het regenseizoen valt er zoveel water dat dit altijd voort kan blijven bestaan. De dorpjes eromheen hebben het minder. Die moeten waarschijnlijk na elk regenseizoen weer iets nieuws opbouwen. Ik heb veel krottenwijken gezien tijdens mijn reis, maar deze was echt by far het ergste eraan toe. Maar misschien is het een soort van "wat niet weet wat niet deert".De mensen doen hun ding, zijn vrolijk en de kinderen spelen met alles wat voor handen ligt.

En nu, de laatste week hebben we veel strand gezien. Ik mocht dit avontuur aan het strand niet alleen met Chris delen. Maar ook met Tessje en Milenca die samen ook op reis zijn. (Tessje is al zo'n 13 jaar een goede vriendin van me). Relaxen en ontdekken was ons plan, met een klein feestje tijdens fullmoon. Grappig trouwens dat internet en de Lonely Planet ons vertelde dat het feestje op Koh Rong Samloem was (06-02-215), maar dat we er op de avond zelf achter kwamen dat het sinds een jaar op Koh Rong is (het eiland waar we de dag erna heen zouden gaan). Ook grappig, de fullmoonparty was niet eens toen het volle maan was... Verwarrend... En een domme actie. Anyway, wij hebben ons evengoed vermaakt natuurlijk met ons eigen "feestje".

Ik heb nog een kleine week in dit mooie land voordat ik mijn avontuur voortzet in Australië. Nog een weekje cultuur snuiven en ontzettend genieten van mijn verslaving om de meest bijzondere verhalen te kunnen vertellen aan iedereen die hier niet geweest is.
* Dat ik mijn verslaving in de toekomst en het creëren van nieuwe herinneringen maar weer net zo kan delen als nu, met goede vrienden*

Hakuna matata

Liefs, Vonn

* book: first they killed my father

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------
There I was, sitting on a chair that's hanging on a tree trunk , on a peacefull island, with the blue see in front of me, sand under my feeth, with a book about the history of Cambodia. This country really has a terrible history and it is just 40 years ago, called the Khmer Rouge.
The day started with the sunrise, meanwhile some Kmmer people arrived by the boat and unload supplies, drinks and food for everyone on the island. The local people are starting to work and the tourists are waking up and are walking or running along the shore. But me, I am concentrated on my book.
Over the past two weeks, I "had" to face the aftermath of the Pol Pot regime several times.
This guy, Pol Pot, took power in the 70's and thought that it would be good for everyone to be equal. Which - in this case- meant that everyone had to be a farmer.
People were driven out of the city into the countryside. Everyone who was "rich", intelligent or worked for the government became slaves and/ or got killed.
The first time I got to face this historical happening was in Battambang where we could see the "left over" skeletons in a cave. The idea that you are standing in that cave, looking up to the sky, knowing people were thrown off there. about 30 meter high... Children, men, women... Terrible! And all those body parts are saved and are in a glass box.

But the most impressive story I've heard was from our túk-túk driver in Pursat. He survived the war as a 10year old boy, but lost his dad and siblings. His dad worked for the army (of the opposition) and got killed by the Khmer Rouge. They were treated like slaves and they ate everything they could possibly find to He saw how the Khmer Rouge tortured his dad and how he "walked" away with the soldiers and never returned again. He had to tell the Khmer Rouge that his dad fell out of a palmtree to survive. Because you weren't safe at all as a child of someone that worked for the government.
I realized, when he told us his story, now 40 years later, that its just a short time ago this all happened....

But besides this horrible history, Cambodia also offers so much beauty. The 7th world wonder Angkor Wat in Siem Reap is the place were it all began for me and Chris (my friend from home).
Angkor Wat is the biggest temple in a city of hundreds of other big and small temples. Very impressive to be there. I felt even smaller than I already am. These wonders are built so precisely, the stories are told through the wall cravings. Everything you see is built by people, without cement and with help from elephants.

We visited a floating village in Kompong Luong. What an invention! This is -as it says- a village on water. From a pub, a service station to a 'normal' house, temple and church. Everything happens on a boat. Rain is poring down during the raining season and the water rises about 3 meters. This village will last forever. The little villages around it are less fortuned. They probably have to rebuilt their houses after every raining season.
I've seen many slums during my travels, but this one was the worst, by far. Maybe its something like, ignorance is a bliss?
The people are doing their thing, are happy and the children are playing with anything they think it's nice to play with.

And then, we spent a lot of time on the beach last week. I didn't share this beach adventures with Chris alone. But I was lucky enough to be able to share this with Tessje and Milenca aswell, who are travelling together. (Tessje is a good friend of mine for about 13 years already).
Relaxing and discovering was the plan with a little party when the moon was suppose to be full. Funny by the way, that internet and the Lonely Planet both said that the fullmoonparty was on Koh Rong samloem (06-02-2015). But at that same night, we figured out, the party was on another island: Koh Rong. Full moon is celebrated on that island since 2014... Koh Rong was the island we went to "the day after ". Also funny, when I looked up in the sky that particular night, the moon wasn't full at all. Confusing... And a stupid action.
Anyway, we enjoyed ourselves to the fullest anyway with out own "party".

Little less than a week to go in this beautiful country before I continue my adventure in Australia. One more week to feel, touch, taste and smell the culture and really enjoy my addiction to tell special stories to people who have never been here.
*that I can share my addiction and create new memories in the future with good friends, like I did this time*.

Hakuna matata

Love, Yvon

*book: first they killed my father